15 Ocak 2011 Cumartesi

İstanbul'a döndüm...

Etrafımda çok sorun olduğu yalan değil. Hayatımın bir sürü değişimlere gebe olduğuda. Birçok insan gibi belki de. Ama İstanbul'a döndüm. Yeni işime başladım. Yeni evime taşındım. Umut doluyum tüm olanlara karşın.
Zaman zaman vapurla geçiyorum karşıya. Başımı vapur korkuluğuna yaslayıp İstanbul'u seyrediyorum ters ışıktan. Vapurlara yarenlik eden, onlarla yarışan martıları seyrediyorum. Karşı açıklardaki sis içindeki gemilere bakıyorum. Rüzgarını hissediyorum boğazın.
Herşeyi başarabilirmişim gibi geliyor. Yaşadığım şehre geri döndüm. Yaşlanacağım yere. Ailemin yanına, dostlar arasına geri döndüm. Hayatımda çok şey değişiyor belki ama ben bir vapurun güvertesinde otururken dünyayı elimle tutabilecekmişim gibi hissediyorum. Şarkının dediği gibi gülüyorum olan tüm kötü şeylere inat.
Umut doluyum Galatayla arkadaşlık eden Neva Şalom Sinagoguna bakarken.
İstanbul'a döndüm.
Şehrime...
Ne olursa olsun hayatımda,
Hoşbulduk İstanbul.
Artık daha güçlüyüm.
Biliyorum.